Fiji

Tja dat voor wat betreft New Zealand. Prachtig land. We hebben via Kilroy deze reis geboekt, althans de tickets. Af en toe is het zaak via internet te checken hoe het ermee staat, de tickets. Waarom, ondervonden we met de vliegreis naar Fiji.

We stonden zoals gezegd op een camping, 40 km onder Auckland...(anderhalf-vakking-uur met de bus naar de stad) Deze camping deed de meeste andere campings van lelijkheid verbleken. Het deed ons een beetje denken aan de kampen waar onze Duitse overheersers nogal tuk mee waren in die jaren. Maar het was er een in de rij van de vele Spartaanse, kale vlaktes waar we al weken vertoefden. Nu stond er op ons ticket dat we maart liefst om half 7 zouden vliegen naar Nadi, hoofdeiland van Fiji. Een internationale vlucht dus moet je lekker op tijd aanwezig zijn. New Zealanders houden je daar strikt aan (regels zijn regels) dus daar valt niet op af te dingen. Enfin, half 5 melden, betekent 4 uur een taxi, 3 uur opstaan. Pff.. Dat had als gevolg dat we de kamper 1 dag eerder moesten inleveren. -niet wetende dat we 1,5 cm van de inlevercentrale in een hotel konden slapen, sterker nog, je kunt je kamper zelfs inleveren in het hotel. Een dag eerder je huis inleveren heeft weer als gevolg...waar gaan we slapen? Nou, hadden we bedacht, in onze wijsheid, verdoofd door de schoonheid van onze camping, in een lodge op de camping. Dat is dus helemaal het onderste van de laatste barak. Tjonge jonge, daar staat een bed in. Punt. Maar dan ook echt. En een kutbed ook nog dus helemaal volgens het Duitse boekje. Wisten wij veel. En dan? Dan zit je op je bed een beetje op je bed. Te koekeloeren. Alles is al ingepakt. Dan nog maar even e-mail en Internet checken, wat kun je anders niet waar? Aha, hé er is wat veranderd aan ons ticket, oeps, we vliegen om half 11. Wel gvd. Alles voor Jean de Balzack eerder geregeld. Nou ja, we hebben iets langer op dat kutbed kunnen liggen, dat dan weer wel.

Vlucht naar Fiji was prima. NZ en Fiji leven niet op goede voet, politiek gezien. NZ, en de meesten anderen zijn het niet eens met het, militaire, beleid van de regering. New Zealanders met een eigen zaak kunnen er ook niet naartoe reizen. Althans, dat mag wel maar ze zijn niet verzekerd. Dat is best een stevige sanctie dus treffen we niet veel New Zealanders hoewel het ‘om de hoek' ligt. Wel veel Europeanen. Lees; Britse puperende jeugd met pukkeltjes en rijke ouders en koffers op wieltjes. Alweer? Jep, alweer. We zitten met onze reis dit keer wel in de kolonistische hoek. Je weet het wel, maar het is wel über duidelijk dat hier met de zweep e.e.a. is beklonken dan wel afgedwongen. Het geeft mij, net als in New Caledonië weer een ongemakkelijk gevoel. De van nature, iets meer gebruinde medemens met het kapsel wat doet denken aan de microfoon van Ad Visser, is er niet persé beter van geworden, naar mijn oordeel.

Het is bij aankomst al duidelijk dat we in een wat meer onder ontwikkeld land zijn. Ik zou bijna zeggen: Heerlijk. We zijn er; boven de 30 graden, luchtvochtigheid 90%, bagagebanden die niet lopen, rugtas die even door het stof is gehaald, gillende taxichauffeurs die net weer iets meer uit je zak willen kloppen dan gebruikelijk, zweetlucht, spelende kinderen op absoluut verboden plekken in vieze kapotte broekjes, lummelende mannen, krabbende honden, gaten in de weg, oude -gevaarlijke- autos, palmbomen, zand, hutjes met rietendakjes, bergen, jungel....mm. Er wordt een deken om me heen geslagen en het bevalt mij prima. Ik zak es even lekker diep in de plakkerige achterbank van de taxi die meer op z'n geweten heeft dan een gemiddelde hotelkamer. De taxi slalomde om de gaten in de weg en haalt in waar het niet kan, remt als de auto even meewerkt en brengt ons naar ons eerste hotel. Vanaf hier start onze eilanden trip van Fiji.

Fiji bestaat uit 300 + eilanden en we zullen er een aantal bezoeken. Cook is hier ook weer geweest (what were you thinking) en dat heeft weer als gevolg gehad dat hier met de Engelse scepter is gezwaaid. 1 voordeel; ze spreken bijna allemaal Engels. Daarnaast; nationale sport; Rugby. Het nationale team staat ook goed bekend meen ik. Nou, ze kunnen in ieder geval goed zuipen. We troffen ze namelijk bij ons eerste hotel op het strand, voor de deur. Helemaal van het pad. Later zou blijken dat ze al vanaf woensdag aan het zuipen en stappen zijn (het is vrijdag). Overigens enorm aardige jongens, heel groot, maar in dit stadium geen partij voor mij. De ene na de ander rolde van z'n stoel en startte de nachtrust op het strand. Sommigen kwamen excuus maken en vertelde dat ze goed gespeeld hadden en dat er dan 3 dagen gefeest wordt. Nu weet ik er niet zoveel van maar als oranje goed speelt, denk ik niet dat er een strikt dieet volgt van Kava (plaatselijk drankje, daarover later meer) en whisky, 3 dagen lang. Erg leuk om mee te maken.

2 strandtenten naast ons hotel komen we er bij het drinken van één, maximaal twee, drankjes achter dat we ons in het walhalla begeven van de puperende Britse kutkindertjes. Hier mag je meehossen op stomme Britse liedjes en word je vermaakt door Pietemeutat met z'n gebruinde lijf en dreadlocks. Ik heb het met hem te doen. Bij de bar is een soort open bak met zand van 5 bij 10 meter. Daar staan allemaal Britten, van jong tot oud met hun gezicht naar de band te krijzen dat ze nog een liedje willen horen. Ze kunnen nauwelijks blijven staan. Hé Deedjeeee, again men! Ze klappen en stampen. De band, 2 mannen, lokale mannen, staan er al een tijdje, dat zie je. 1 gitarist annex zanger en een toetsenist kent de Britten en zetten de nummers in waar de dronken Brit van in extase raakt. We kijken het vanaf de zijkant met verbazing aan. Ik heb dit nog niet eerder meegemaakt. Mijn ouders hebben mij weerhouden van vakanties in Barbados en Playa de Palmas (ofzo) dus ik weet eigenlijk niet waar we het over hebben. Nu ben ik geregeld op Ibiza geweest en heb wel een indrukje maar dit is Fiji. Wat heeft onze beschaving hiernaartoe gebracht? Wat heeft het hen opgeleverd. Kapitalisme, corruptie bedoel je. Democratie, nou nee dus. Euh, fatsoen...je bedoelt die mongolen die hier in de zandbak staan de hossen en verderop tegen de palmbomen staan te kotsen? Laat ik het zo stellen; ik heb mijn bier er niet opgedronken en heb de dagen erna vele voorbeelden getroffen en met schaamrood op de kaken moeten toezien hoe dit land naar de spreekwoordelijke klote is geholpen door, uiteindelijk, Britse en Europese expansiedrift. Aap-met-7-lullen-gedrag.

We vertrekken de volgende dag met de boot naar ons 2^de eiland, Bounty Island. Het kan niet waar zijn dat dit Fiji is, we gaan verder kijken. Ik had het zo naar mijn zin, hier lekker in de tropen. Het was een prachtige boottrip en de deal is dat we met een boot langs de vele eilanden varen en ‘uitstappen' waar we maar willen. De verrekte pubers, die dus 's morgens bij ons op de boot zitten, stappen uit op het party eiland Beachcomber en wij gaan naar Bouty Island. We worden door een tweede boot opgehaald die midden op zee langszij gaat en de gasten overneemt van het hoofdschip. Prima systeem en gelijk komt het gevoel terug. Dat gekloot op zo'n boot met iets te hoge deining en een stuurman die het niet zou nauw neemt. De tassen gaan over en worden op het dak van het bootje geslingerd. Of we go. De boot heeft en glazen bodem. Het koraal trekt onder ons door. Prachtige vissen trekken zich niets van ons aan. Het water is zo helder dat we met gemak 6 meter diep kunnen kijken en fotograferen. Op de kant, in het zand staat een welkoms comité op ons te wachten en zingen voor de gasten die aankomen. Ik krijgt daar een beetje jeuk van maar blijk de enige te zijn. Houd niet zo van dit gelul. Later zou blijken dat het werkelijk overal gedaan wordt en met veel plezier. Ik laat het er maar bij, alsof ik er wat tegen kan doen.

Je betaalt per nacht een niet-onaanzienlijk bedrag. Ik bedoel; als je Aziatische prijzen gewoon bent, kom niet hierheen als je dat uitgavenpatroon denkt te continueren. In de prijs zit het eten inbegrepen. Ik die van ‘inclusief' houd, heb hier wilde fantasieën over. Grote hilariteit dan ook als je op vaste tijdstippen moet aantreden en moet vechten voor een stukje kippenpoot.

Dat had ik even niet gezien, er zitten hier toch jongeren. Zij het niet de pubers van 17-20 maar de ietsje ouderen, verstandigere Duitse, Zweetse en Deense pubers+. Allemaal reuze aardige jongmensen hoor, dat moet gezegd. Ik voelde mij een heuse man van hogere leeftijd en heb toch behoorlijk ingewikkelde gesprekken kunnen voeren met die gasten. Ze zijn niet achterlijk tussen de 20-25, was best leuk. Maar ze kunnen klokkijken en veel eten. Dat is een beetje jammer als je een beetje planplan (Indisch voor rustig aan) bent. Op het eerste gezicht is het best grappig maar ik ben daar niet zo van. Om 1 uur eten en dus om half 3 niet. 'All in' en ik worden geen vrienden. ‘Ik wil graag 'all out' en zelf bepalen wat 'in' is, mag dat ook? Ik betaal er voor mijn part goed voor'. Nou dat gaat dus niet.

Ik leg me erbij neer en 3 keer per dag start er een kwartier voor ‘tijd' een ratrace voor een hapje en een drankje. Het hangt mij gruwelijk de keel uit maar ik heb geen keuze. Het personeel blinkt ook niet uit in vriendelijkheid en eigenlijk is alleen hetgeen door niemand kan worden beïnvloed, het strand, de bungalow en het water fantastisch. We besluiten dat we na 2 nachten verder reizen en pakken de boot naar Waya Lailai. Geweldige boottrip. Het zal na een uurtje varen allemaal anders worden.