Eerste Kilometers

Ondanks dat de vliegreis gesmeerd loopt, stap ik ook dit keer weer uit met het mysterieuze buitje. Ik heb dat nu eenmaal, word chagrijnig van vliegen. Komt door de luchtdruk ofzo denk ik. Komt er een stofje in mij los. Rem weet dat inmiddels en neemt zover mogelijk alle obstakels uit de weg tot de uitgang. Verdikkeme, douane, O god wat een rij. Wat een vervelend varken bij dat loket zeg. En waar komt de bagage binnen? Tjonge jonge dáár helemaal, pff. Enfin, ben gewoon een chagrijnig kereltje op dat moment. Maar zodra ik buiten sta met m'n karretje, klaart de lucht op en is het over. Niet vandaag..

We hadden een transfer vanaf het vliegveld naar het camperverhuur bedrijf, Britz. Maar zover ik weet moet er dan toch zo'n mannetje bij de gate staan met je naam op een bordje? Waar staat die kerel dan? Ik zie nix, nou lekker dan. Hebben wij weer, verdomme. En nu? Nu weten we natuurlijk het adres van die gasten niet, hè ik moet ook alles zelf doen. Ik naar de wat oudere mevrouw achter de infobalie. Kunt u mij vertellen hoe ik bij Britz, kom vanaf hier? Ik zou eigenlijk opgehaald worden maare..??

Toen ging ze wat zeggen maar ik verstond het niet. Sorry? Toen zei ze het nog een keer, ik verstond haar nog steeds niet. Kon ze geen Engels misschien? Ik doe een stap achteruit en kijk nog ‘ns goed of ik wel aan het juiste adres ben. Tja er staat toch echt 'Info' boven haar hoofd. Waarom geeft ze die dan niet? Nog een keer proberen. Met mijn ogen tot spleetjes en voorover over de balie hangend met mijn oor naast haar mond doen we nog een poging. Aha, New Zealands is een beetje anders Engels, en met een verpletterend spraakgebrek is het gewoon niet te verstaan. Waarom ga je dan werken op een plek waar je de hele dag moet lullen, vraag ik mij dan af. Is dat dapper van haar of is dat om mij te klieren? Nou ja, ik heb tussen de onnodige klinkers en medeklinkers door begrepen dat ik de doorgang achter mij in moet en daar op een telefoon op nummer 5 moet drukken ...Dit geloof je toch niet, wat is dit nou weer? Ze wijst naar een doorgang achter mij en geeft mij een papiertje waarop ze een 5 heeft geschreven. Ik denk; wat een onzin maar ik kon het niet maken het haar nog een keertje te laten zeggen en heb het maar even gelaten bij wat ik had begrepen.

De doorgang door dus en daar op een 5 drukken. Hé, wat grappig allemaal telefoons op een rij van allerlei bedrijven, even zoeken, ook die van het verhuurbedrijf. Ik pak de hoorn waarop ‘Britz' staat en druk op de 5. Hij gaat over..'Dag meneer, goede dag, hebt u een fijne vlucht gehad, wat kan ik voor u doen'. Euh..nou ik sta hier inderdaad op het vliegveld en mijn vlucht was...nou ja,.., ik zou opgehaald worden en ik zie niemand'. Hunkidori meneer, (weer zulke vrolijke lieden) waar staat u? Staat u misschien in de buurt van een infobalie? Daar loopt u langs naar buiten en gaat u naast de uitgang, links bij de blauwe paal staan'. Wij zijn er elk half uur. ' Was dat het of kan ik u nog ergens anders mee van dienst zijn.' Nee, nee, dit was het, bedankt' All righty, meneer any time hoor, daag. Ja..Daag daag..

Gôh, mooi systeem en wat efficiënt en de mevrouw van de infobalie knikte nog even vrolijk toen ik voorbij liep en ik ook naar haar en alles was gewoon geregeld, ze waren er binnen 5 minuten. Ik ben het gewoon niet gewend om zo te reizen, dat is het. Ik moet altijd overal achteraan en mensen smeergeld betalen en achter bussen aan hollen en tassen in de gaten houden als er geiten op het dak van de bus worden geladen maar nu hoef ik nix, alles is in kannen en kruiken en ik hoef alleen maar naar een paal te lopen, links naast de uitgang en m'n hand opsteken als er een busje van het camperverhuurbedrijf aankomt rijden en instappen.

Tijdens de vlucht erheen was al duidelijk dat het hier een ander land dan we gewend zijn betreft. De kust is helder, met prachtige stranden. De kust bestaat uit standen en op andere plekken glijden de bergen de oceaan in. Omdat het een vulkanisch land is en op de plek ligt waar de Plaat van India en de Pacific Plaat elkaar met enorme kracht treffen en elkaar óvertreffen heeft het land op veel plekken bergen die pardoes lijken te zijn ontstaan, zo opgetrokken uit de vlakten. Kust maakt dat grillig en met vele, vele eilanden. Het is voortdurend in beweging en deze breuklijn trekt zich verder tot Japan. 120 aardschokken per jaar. De grootste vulkanische erupties ooit hebben hier plaatsgehad. We zullen vele van deze slapende jongens met een bezoek vereren. Duidelijk is dat het gehele land vroeger onderwater lag maar nu deels boven water is gekomen. De kust lijkt op veel plekken op de poten van een gekko, met wijd uitlopende tenen en diepe kloven landinwaarts. Dit alles begroeid met het meest egale en mooiste mos, gras en bos wat ik ook heb gezien. Je hebt van die modeltreintjes, nou ja, er bestaan mensen met modeltreintjes en met zo'n namaak landschap met bergen erop enzo, waardoor zo'n geinig tunneltje loopt. Zo'n berg is vaak beplakt met een soort vilt. Dat lijkt op wat we hier zien. Dobberende heuvels beplakt met een hagelnieuw biljartlaken.

Ik weet dat Nieuw Zealand precies aan de andere kant van de wereld ligt, maar vanaf waar meet je? Als je het gebied pakt vanaf Loiredal, Frankrijk tot Casablanca zit je op de tegenpool van dit land. Amsterdam ligt in feite nog verder. Dat kan niet, ik bedoel, de afstand is dan evengoed korter als je er via de noordkant heen zou zijn gevlogen maar we zijn nu eenmaal via het zuiden gevlogen. We zijn dus de hoek om. -En dat weten ze maar al te goed hier in New Zealand, dat ze eigenlijk, vanaf Europa gezien, om de hoek liggen en niet te zien zijn als je recht op de globe kijkt, een flintertje misschien. Maar ja, wat is recht op de globe? Zelfde discussie als in Australië. Ik geloof ook dat je niet via de noordkant van de wereld, achterlangs (van ons uit gezien dan) naar het zuiden kunt vliegen. We hebben musea bezocht waar het ontstaan van New Zealand werd uitgelegd. Daar zit het nog vast aan de Plaat waar ook India, Antarctica, Australië aan Afrika aan vastzitten. Door de bewegingen van deze platen schuift New Zealand uiteindelijk op naar het oosten, de kaart af en komt daar miljoenen jaren later langzaam boven water. Het grappige is dat ze die bewegende beelden van deze gebeurtenis helemaal naar eigen interpretatie en visie vorm hebben gegeven. Dus Afrika ligt helemaal niet waar het mij geleerd is. India ook niet, laat staan Europa. De kaart, of de globe eigenlijk, is zo gekanteld dat we tegen de onderkant van de wereld aan kijken en Antarctica ligt in het midden, rechts van het midden en iets naar boven ligt New Zealand, keurig is de zon, goed te zien helemaal in vol ornaat. Dus niet dat streepje op onze kaarten, nee lekker voluit. Europa, Amerika, Rusland nee zelfs China was niet zichtbaar. Heb daar wel even naar moeten kijken voordat ik door had hoe ze dit nou gedaan hadden.

Door de zomertijd in Nederland en wintertijd hier zitten we op 10 uur verschil, niet 12 uur. Ze zeggen ook wel dat New Zealand het land is wat het eerst het daglicht ziet, ik betwijfelde dat even want volgens mijn kaart-uren ligt Fiji nóg iets oostelijker waardoor vandaag daar net een halfuurtje eerder gister wordt. Maar wat blijkt, er is nog een ongelooflijk piepklein eilandje (Catham Island) wat nog net even wat tijd wint (of verliest, wat je wilt) op Fiji. Ik zit helemaal klem in dat tijd-gedoe want waar vandaag eindigt en gister wordt, en morgen, vandaag is, ben ik nu. Daarvan moet ik dan even naar linksboven kijken om het te beredeneren. Daarnaast, we reizen straks nóg oostelijker, naar de Cook Islands en daarna naar de VS. Dat betekent dat we in New Zealand vandaag opstijgen en ‘gister' invliegen en een deel van de vorige dag winnen, klein stukje maar, maar toch. Of we er jonger uit gaan zien valt nog te bezien.